ผมคิดว่าคนเก่งๆ อยู่แต่ในกรุงเทพเยอะเกินไป เพราะแหล่งงาน ครอบครัว การศึกษา ชีวิตเค้าอยู่ที่นั่น แต่หากผมว่าทางที่จะทำให้ประเทศเราเจริญได้อีกทางหนึ่งนั้น ในแง่การศึกษา ผมคิดว่าคนที่เรียนเก่งๆ ขอเก่งจริงๆนะครับ ขอให้ออกมาอยู่ตามมหาลัยรอบนอกกันเยอะๆ เพราะอะไร เพราะผมเคยเห็นเมื่อยุคห้าสิบปีก่อน ตอนมีมหาลัยภูมิภาคใหม่ๆ เช่นที่ ม.เชียงใหม่ มีกลุ่มของนักศึกษาที่เรียนดีๆ เก่งๆ ได้เกียรตินิยม จากมหาลัยดังๆในกรุงเทพ จุฬา ธรรมศาสตร์ มหิดล เกษตร ได้ยกขบวนพร้อมใจกันมาเป็นอาจารย์ในยุคก่อตั้ง กันหลายระลอก อาจารย์ผมเองนี่แหละ ท่านเหล่านี้ได้มาสอนก่อนสี่ห้าปี จากนั้นก็มุมานะ อุตสาหะไขว่คว้าหาทุนจากภายนอกประเทศ ดิ้นรนเพื่อไปศึกษาต่อให้ได้ความรู้กลับมาสอนนักศึกษาตาดำๆ รอบนอกที่รอคอยความรู้เพื่อพัฒนาชีวิตและครอบครัว เพราะทุนประเทศไทยในตอนนั้นมีจำกัด อาจารย์ผมหลายท่านได้ไปเรียนต่อทั้งยุโรปและอเมริกา จากนั้นก็ดึงอาจารย์รุ่นน้องให้ได้ไปเรียนต่อกันในระดับปริญญาเอก
นี่คือเหตุผลว่าทำไมมหาลัยรอบนอก ถึงต้องการคนเก่ง เรียนดี มาเป็นอาจารย์ เพราะคนเหล่านี้จะสามารถขอทุนนอกประเทศได้ จะขวนขวาย เพราะการพิจารณาผู้รับทุนของทุนต่างประเทศนั้น เรื่องพื้นฐานการศึกษาของคนสมัครก็เป็นปัจจัยหนึ่งที่สำคัญ จะช่วยทุ่นแรงมหาลัยรอบนอกที่มีกำลังไม่เพียงพอต่อการส่งอาจารย์ไปเรียนต่อได้ทั้งหมด เพราะจะได้เอาเงินทุนที่เหลือส่งอาจารย์ท่านอื่นที่พลาดโอกาสขอทุนอื่นนอกประเทศได้
แต่ยี่สิบปีให้หลังผมไม่ค่อยเห็นคนเก่งๆในกทม. มาเป็นอาจารย์ที่ต่างจังหวัดเลย มีแต่เป็นส่วนน้อยมากเมื่อเทียบกับยุคห้าสิบปีก่อน อาจเป็นเพราะมหาลัยในกทม.มีเยอะมากขึ้น แหล่งงานเยอะขึ้น ก็เลยไม่มีคนเก่งๆ อยากออก ซึ่งผมว่าไม่ดีต่อการพัฒนาประเทศ เพราะมันจะกลายเป็นการโตเดี่ยว นำโด่ง เหมือนนักฟุตบอลที่เก่งคนเดียว พอตะลุยไปจนเจอคู่ต่อสู้รุมแล้วจะไปไม่เป็น แล้วมันจะทำให้คนรอบนอกอยากเข้าไปในกทม.มากขึ้นเพราะเหตุผลด้านการศึกษา เมื่อจบแล้วก็มีแหล่งงานด้วย ครบเลย ซึ่งมันไม่ควรจะเกิดเหตุการณ์อย่างนี้ขึ้น
คนเก่งๆ ก็ควรต้องเป็นคนที่มีอุดมการณ์ด้วย จะได้ช่วยกันพัฒนาบ้านเมืองเรา เอาแรงเล็กๆของเรานี่แหละ ช่วยประเทศตามทางที่เราถนัด
ที่เขียนมานี้ไม่ใช่ว่าอาจารย์รอบนอกเก่งๆ ไม่มีนะครับ เดี๋ยวจะมารุมด่าผมซะหมด มีมหาลัยเกิดใหม่หลายแห่ง ที่มีอาจารย์เก่งๆอยู่มากมาย เป็นอาจารย์รุ่นใหม่ที่รอวันเติบโต รวมทั้งกลางเก่ากลางใหม่ แต่ก็ต้องยอมรับบางส่วนในสิ่งที่ผมได้เล่ามาในมุมที่ผมได้สัมผัส
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น
หมายเหตุ: มีเพียงสมาชิกของบล็อกนี้เท่านั้นที่สามารถแสดงความคิดเห็น