ขอสดุดีแม่นวล ผศ.ดร.นวลศิริ วงศ์ทางสวัสดิ์ (จีออ มอชอ)

วันนี้มีเรื่องน่าใจหายมากครับสำหรับผมผู้เคยเป็นนักศึกษาภูมิศาสตร์ จีออ มช. (แต่ยังไม่สามารถเรียกตัวเองได้ว่าเป็นนักภูมิศาสตร์แม้ว่าจะเคยสอนนิสิตภูมิศาสตร์ก็ตาม) เพราะวงการภูมิศาสตร์เมืองไทยได้สูญเสียบุคลากรทางด้านภูมิศาสตร์กายภาพที่สร้างนักภูมิศาสตร์ที่มีคุณภาพกลุ่มหนึ่งมาพัฒนาประเทศไทย ไปเมื่อวันพฤหัสบดีที่ 30 พฤษภาคม 2556

 

รูปจากเวป CMGEO

ท่านผศ.ดร.นวลศิริ วงศ์ทางสวัสดิ์ อดีตหัวหน้าภาควิชาภูมิศาสตร์ คณะสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ ท่านเป็นอาจารย์ยุคแรกๆของภาควิชานี้ครับ ผมไม่เคยได้เรียนกับท่านเพราะปีที่ผมเข้าเรียนมหาวิทยาลัยนั้นเป็นปีที่ท่านเกษียณอายุราชการพอดีซึ่งเป็นที่น่าเสียดายอย่างยิ่งที่ผมพลาดโอกาสสำคัญนี้ไป แต่ท่านก็ยังมาช่วยสอนให้กับภาควิชาอยู่แม้ว่าจะเกษียนอายุไปแล้วก็ตาม แต่พอถึงภาคการศึกษาที่ต้องเลือกเรียนผมก็ดันไม่มีโอกาศกับท่านอยู่ดี เพราะไปลงเรียนวิชาอื่นแทนซึ่งเป็นที่น่าเสียดายอย่างยิ่ง พอมารู้ทีหลังจากเรียนจบแล้วตอนมาเป็นอาจารย์ ก็ยิ่งรู้ไปอีกว่าท่านได้เป็นผู้เชียวชาญอย่างมากทางด้านภูมิสัณฐานวิทยา (geomorphology) โดยเฉพาะทางภาคเหนือ มีหนังสือตำราที่ท่านแต่งด้วย ท่านจบปริญญาเอกทางด้านนี้มาจากประเทศฝรั่งเศส โดยพื้นฐานเป็นภูมิศาสตร์จากจุฬาลงกรณ์ โดยได้เกียรตินิยม เดินทางมาสอนและใช้ชีวิตอยู่ที่เชียงใหม่หลังเรียนจบป.ตรีและหลักสูตรครุศาสตร์ ก็ยาวจนกระทั่งบั้นปลายชีวิต ท่านคงรักและผูกพันกับดินแดนแห่งนี้มากๆ ทั้งเด็กนักศึกษา เพื่อนอาจารย์ ผู้คน มนต์เสน่ห์แห่งล้านนา

ผมได้เรียนรู้ตัวท่านจากงานเขียนของเวป CMGEO ที่ทางรุ่นพี่ภูมิศาสตร์เชียงใหม่ได้จัดทำขึ้น “เมื่อแรกมาอยู่คณะสังคมศาสตร์” กับ คลิปที่เพื่อนผม อาจารย์ ศราวุธ พงษ์ลี้รัตน์ (หนุ่ย) “มุทิตาจิต อ.พงษ์อินทร์ ”  เป็นผู้จัดทำ ทำให้ได้รู้ตัวตนของท่านว่าเป็นผู้อุทิศตัวตนให้วงการการศึกษาด้านภูมิศาสตร์ของประเทศไทยอย่างแท้จริง ท่านมีความตั้งใจที่ดีที่จะมาเป็นครู มีการวางแผนและเตรียมตัวมาแล้วอย่างดี และท่านได้พัฒนาตนเองจนไปถึงจุดที่ท่านพอใจ ทุกอย่างบรรลุหมดแล้วในความคิดของผม ท่านได้สร้างนักภูมิศาสตร์ที่มีคุณภาพในช่วงเวลาที่ท่านทำหน้าที่เป็นครู ท่านคลุกคลีเอาใจใส่เด็กนักศึกษาของท่านดุจดั่งแม่ที่มีความรักที่บริสุทธิ์และอ่อนโยนให้กับลูกๆอยู่เสมอ ท่านพาเด็กๆออกภาคสนามไปดูสภาพภูมิประเทศจริงๆ ให้เด็กได้มีประสบการณ์จริงๆนอกตำรา ท่านคลุกคลีและให้ความรู้กับเด็กๆนักศึกษาไม่เลือกเผ่าพันธ์ วรรณะ หมู่เหล่า ท่านอุทิศตนให้กับงานวิชาการของสมาคมภูมิศาสตร์แห่งประเทศไทย ท่านอุทิศตนรับใช้ภาควิชาภูมิศาสตร์และคณะสังคมศาสตร์ และมหาวิทยาลัย และประเทศไทย อันเป็นแผ่นดินเกิดของท่านได้อย่างเต็มความสามารถของมนุษย์คนหนึ่งจะทำได้แล้ว ผมคิดว่าสิ่งที่ท่านทำมาทั้งหมดนั้น ก็สามารถตอบคำถามของผมได้แล้วว่า คนเราเกิดมาทำไม ? 

"ชาติกำเนิดหรือวงศ์ตระกูลไม่ใช่เรื่องสำคัญ แต่สำคัญว่าเราได้ให้สิ่งที่มีค่าอะไรกับแผ่นดินก่อนที่เราจะลาโลกนี้ไป"

"แผ่นดินเกิดไม่จำเป็นต้องเป็นแผ่นดินตายเสมอ แต่ขอให้เป็นแผ่นดินที่เราได้ร่วมพัฒนา"

"อยู่และกินกับแผ่นดินไหน ก็ต้องทำให้แผ่นดินนั้นเจริญให้ได้ แม้ว่าหลังจากเราได้ลาโลกไปแล้ว"

ผมขอสดุดีท่านอาจารย์ ผศ.ดร.นวลศิริ วงทางสวัสดิ์ หรือ แม่นวล ของเด็กๆนักศึกษาภูมิศาสตร์เชียงใหม่ มาไว้ที่นี้ด้วย อะไรก็ตามที่ท่านได้ทำไว้ดีแล้วนั้น สิ่งแหล่านั้นจะคงอยู่กับแผ่นดินไทยตลอดไป กำลังใจดีๆที่ท่านได้มอบไว้ก็จะเป็นกำลังต่อไปให้กับเด็กๆรุ่นหลังได้สานต่อไป ขอบคุณด้วยใจจริงครับ

ปล.ผมยอมรับและพูดด้วยความความเคารพอย่างจริงใจว่า ในภาควิชาภูมิศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ เป็นสถาบันแห่งหนึ่งที่มีอาจารย์หลายท่านที่อุทิศตัวตนในการพัฒนากำลังของชาติ และเป็นแบบอย่างที่ดีให้กับเด็กๆเหล่านั้น นั่นคงเพราะรากฐานที่ดีที่ถูกวางไว้ตอนตั้งภาควิชาของคณะผู้ก่อตั้งได้สร้างสิ่งดีๆไว้จนสืบต่อมาจนถึงปัจจุบัน ผมขอสดุดีและขอเดินตามรอยท่านเหล่านั้น ให้ได้สักหนึ่งในสิบที่ท่านเหล่านั้นได้ทำไว้ ก็ไม่เสียทีที่เกิดมาชาตินี้แล้วครับ